Comments fixes

Author: zubialevich

Diff for: src/content/learn/thinking-in-react.md

@@ -33,9 +33,9 @@ JSON API вяртае даныя, якія выглядаюць наступны
 
 ## Крок 1: Разбіце інтэрфейс на кампаненты {/*step-1-break-the-ui-into-a-component-hierarchy*/}
 
-Для пачатку вылучыце ўсе кампаненты і падкампаненты на макеце і дайце ім імёны. Калі вы працуеце з дызайнерам, то магчыма, што ён ўжо неяк назваў гэтыя кампаненты. Спытайцеся ў яго!
+Для пачатку вылучыце ўсе кампаненты і падкампаненты на макеце і дайце ім імёны. Калі вы працуеце з дызайнерам, то магчыма, што ён ужо неяк назваў гэтыя кампаненты. Спытайцеся ў яго!
 
-Вы можаце падыходзіць да разбіцця дызайну на кампаненты па-рознаму, асноўваючыся на вашым досведзе:
+Вы можаце падыходзіць да разбівання дызайну на кампаненты па-рознаму, асноўваючыся на вашым досведзе:
 
 
 * **Праграмаванне**--выкарыстоўвайце той жа падыход, што і пры стварэнні простай функцыі або аб'екта. Можна прымяніць [прынцып адзінай адказнасці:](https://be.wikipedia.org/wiki/%D0%9F%D1%80%D1%8B%D0%BD%D1%86%D1%8B%D0%BF_%D0%B0%D0%B4%D0%B7%D1%96%D0%BD%D0%B0%D0%B9_%D0%B0%D0%B4%D0%BA%D0%B0%D0%B7%D0%BD%D0%B0%D1%81%D1%86%D1%96) гэта значыць, што ў ідэале кампанент павінен займацца нейкай адной задачай. Калі функцыянальнасць кампанента павялічваецца з цягам часу, яго варта разбіць на драбнейшыя падкампаненты.
@@ -210,7 +210,7 @@ td {
 
 Каб зрабіць UI інтэрактыўным, трэба дазволіць карыстальнікам змяняць вашу асноўную мадэль даных. Для гэтага вы будзеце выкарыстоўваць *стан*.
 
-Стан можна ўявіць як мінімальны набор даных, якія змяняюцца і якія вашай праграме неабходна запомніць. Галоўнае пры рабоце са станам — гэта прытрымлівацца прынцыпу [DRY: Don't Repeat Yourself](https://be.wikipedia.org/wiki/DRY_(%D0%BF%D1%80%D0%B0%D0%B3%D1%80%D0%B0%D0%BC%D0%B0%D0%B2%D0%B0%D0%BD%D0%BD%D0%B5)) (бел.: не паўтарайся).Вызначыце мінімальны неабходны стан, які патрэбны вашай праграме, а ўсё астатняе вылічайце па неабходнасці. Напрыклад, калі вы ствараеце спіс пакупак, можаце стварыць стан і змясціць у яго масіў прадметаў са спісу. Калі трэба адлюстраваць колькасць прадметаў, не варта ствараць яшчэ адзін стан для іх ліку. Замест гэтага выкарыстоўвайце даўжыню існуючага масіву.
+Стан можна ўявіць як мінімальны набор даных, якія змяняюцца і якія вашай праграме неабходна запомніць. Галоўнае пры рабоце са станам — гэта прытрымлівацца прынцыпу [DRY: Don't Repeat Yourself](https://be.wikipedia.org/wiki/DRY_(%D0%BF%D1%80%D0%B0%D0%B3%D1%80%D0%B0%D0%BC%D0%B0%D0%B2%D0%B0%D0%BD%D0%BD%D0%B5)) (бел.: не паўтарайся). Вызначыце мінімальны неабходны стан, які патрэбны вашай праграме, а ўсё астатняе вылічайце па неабходнасці. Напрыклад, калі вы ствараеце спіс пакупак, можаце стварыць стан і змясціць у яго масіў прадметаў са спісу. Калі трэба адлюстраваць колькасць прадметаў, не варта ствараць яшчэ адзін стан для іх ліку. Замест гэтага выкарыстоўвайце даўжыню існуючага масіву.
 
 А цяпер падумайце пра ўсе фрагменты даных у гэтай дэма-праграме: